THE SMART TRICK OF بیماری پارکینسون افراد THAT NO ONE IS DISCUSSING

The smart Trick of بیماری پارکینسون افراد That No One is Discussing

The smart Trick of بیماری پارکینسون افراد That No One is Discussing

Blog Article

اکثر افراد مبتلا به مرحله ۲ پارکینسون هنوز هم می توانند به تنهایی زندگی کنند، اگرچه ممکن است متوجه شوند که انجام برخی کارها بیشتر طول می کشد.

همچنین ، در این مرحله ، افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است دچار سردرگمی ، هذیان و توهم شوند.  این عوارض بیماری در مراحل بعدی نیز می تواند شروع شود.

بسیاری مشکوک به بودن در معرض سموم و آفت کش ها هستند و مورد مطالعه قرار گرفته اند، اما هیچ ماده واحدی را نمی توان به طور قابل اعتمادی به پارکینسون مرتبط کرد.

بیماری پارکينسون ، اغلب به دلیل مسائل ژنتیکی در افراد جوان نیز بروز می نماید. ابتلا به این بیماری در میان کودکان به ندرت رویت می شود.

احتمالاً به دلیل ترکیبی از حساسیت های فردی و عوامل محیطی است. بیشتر موارد بیماری پارکینسون بدون ارتباط ژنتیکی رخ می دهد. (مطالعه بیشتر: نقش ژنتیک در پارکینسون)

از اهمیت ورزش در درمان و جلوگیری از پیشروی بیماری ها نباید غافل بود ، انجام فعالیت های ورزشی ، سبب افزایش ترشح دوپامین شده و به این ترتیب تا حدود قابل توجهی می تواند در بهبود عملکرد بیماران مبتلا به فلج مغزی لرزان موثر واقع گردد.

بیماری پارکینسون با علائم اولیه مانند کند شدن حرکات، خشک شدن دست ها و پاها و اختلالات گفتاری ظاهر می شود. برای پیشگیری از این اختلال، راه حل هایی وجود دارد که به بررسی آن ها می پردازیم.

اما در هر صورت ، تشخیص ، ارزیابی و درمان این بیماری از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.

افراد چنانچه متوجه هر یک از علائم مذکور در خود شوند ؛ بخصوص این که این علائم در یک سمت بدن درمان بیماری پارکینسون بیش از سمت دیگر باشد ، باید سریعا به بهترین متخصص مغز و اعصاب در تهران و شهر محل زندگی خود مراجعه کنند تا تحت بررسی قرار گیرند.

علائم اولیه بیماری پارکینسون ممکن است ناشناخته باقی بمانند.

واکنش ها و حرکات ماهیچه ها نیز بطور قابل توجهی کند می شوند.  زندگی به تنهایی می تواند ناامن و خطرناک باشد.

ماهی ماکرل، سالمون و گردو منابع خوبی از اسید چرب امگا ۳ هستند.

بسیاری از مردم در این مرحله از پارکینسون نمی توانند به تنهایی زندگی کنند زیرا زمان حرکت و زمان واکنش کاهش می یابد.

مرحله‌ی متوسط: اغلب در سه تا هفت سال، تغییرات بیشتری در بیمار مشاهده خواهد شد. در اوایل، بیمار ممکن است در انجام کاری نظیر بستن دگمه‌ی پیراهنش دچار مشکل بوده باشد.

Report this page